Het Groene Perron
Het idee voor dit project is ontstaan toen duidelijk werd dat de busbaan in de spoorkuil door zou gaan. De busbaan zorgt voor veel lawaai en luchtverontreiniging in de directe omgeving van de spoorkuil.
Als compensatie hiervoor wordt voorgesteld om direct ten noorden van de spoorkuil een natuurpark aan te leggen. De aankoop en de inrichting van het park zou gefinancierd kunnen worden middels een zogenaamde 1%-regeling. Dit wil zeggen dat 1% van de totale kosten gemoeid met de aanleg van de busbaan zouden gaan naar compensatie in de vorm van een natuurpark.
Projectomschrijving
Het project bestaat uit een langgerekt park dat zich uitstrekt langs de spoorkuil, en wel van de Sint Annastraat tot aan de Heijendaalseweg. Het park wordt omzoomd door een haag met een aantal bovenstaanders. Het park wordt ontsloten door middel van een kronkelend wandelpad.
Publiciteit
Het project is voor het eerst gepresenteerd tijdens een bijeenkomst van natuurorganisaties en particulieren die parken en openbare tuinenonderhouden in de stad in de educatieruimte van de Natuurtuin in De Goffert. Het project is vervolgens gepubliceerd in De Gelderlander op 26 april 2004.
Nieuwe naam Het groene Perron
In de zomer van 2005 heeft de gemeente Nijmegen een prijsvraag uitgeschreven voor de beste naam voor het nieuwe park. De buurtbewoners mochten een nieuwe naam bedenken. Uit 33 inzendingen werd Het Groene Perron gekozen.
Nijmegen, 17-3-2006
EEN WINTERLINDE ALS LENTEBODE VOOR NIJMEGEN
Aanstaande vrijdag, 17 maart 2006, bieden drie Nijmeegse organisaties de stad een winterlinde aan. De tegenwoordig zeldzame boom, die van oorsprong in onze regio thuishoort, wordt aangeplant in het ‘Het Groene Perron’ dichtbij spoorviaduct Groenewoudseweg. Dit kleine park is aangelegd als compensatie voor de aanleg van busbaan en fietspad in en langs de spoorkuil. De wethouder van milieu, Ton Hirdes, zet om 13.00 uur als eerste de spa in de grond.
Honderd jaar geleden was Nijmegen een kleine stad in een groene omgeving. Inmiddels is het een middelgrote stad met ruim opgezette, groene buitenwijken en nog steeds veel ‘groene vingers’ doorheen de oudere wijken. Nu dreigt dit groen het onderspit te delven door nieuwe bouwprojecten: woningen, bedrijven en kantoren, soms flink de hoogte in; nieuwbouw door zowat álle zorg- en onderwijsinstellingen; parkeergarages en wegen… Het zijn soms noodzakelijke uitbreidingen, maar des te belangrijker is het dat Nijmegen een borduurwerk van groene levenslijnen1 door de hele stad in stand houdt en versterkt.